İblisin Peyğəmbər Əfəndimizlə (s.ə.s) danışması

İblisin, Peyğəmbər Əfəndimiz (s.ə.s) ilə danışması

Seceret-ül Kainatdan (Muhiddini Ərəbi) ibni Abbas (R.Ə.) deyil canlı Muaz min Cebel rəvayət edir;

Bir gün Rasulüllah (S.Ə.S.) Əfəndimiz Hz. Eyyüb El-Ensarinin evində səhabələri ilə söhbət edərlərkən, çöldən:
- Ya Rasülullah! Görüləcək, həll ediləcək bir işim var. Həlli üçün içəriyə girməmə icazə buyurarsınızmı? deyə bir səs gəldi. Bu səsi eşidən Rasulüllah (S.Ə.S.) Əfəndimiz səhabələrə dönərək:
- Bu səsin sahibinin kim olduğunu bilirsinizmi
- Allah və Rasülü ən yaxşı biləndir. Səsin sahibinin kim olduğunu bilmirik ya Rəsulullah! dedilər. Əfəndimiz:
- O, lənətlənmiş iblisdir Allahın lənəti Onun üzərinə olsun, buyurunca
Hz. Ömər (R.Ə.) dərhal yerindən atılaraq:
Ya Rəsulullah! icazə verin. ONU dərhal öldürüm, dedi.
- Dayan ya Ömər! Bilməzsənmi ki
ONA müəyyən hır vaxta qədər möhlət verilmişdir. Buna kimsə müqtədir deyil. Öldürməyi ağılından çıxar, dedikdən sonra belə buyurdu:
- Qapını açın, gəlsin. O, bura gəlmək üçün əmr al/götürmüşdür. Söyləyəcəyi sözləri yaxşıca anlamağa çalışın'.
Rasulüllahın icazəs(n)i üzərinə açılan qapıdan lənətlənmiş iblis içəri girdi. Gözləri yuxarı doğru açılmış, başı böyük bir fil başı kimi. çəp, kosa bir qoca görünüşündə. iblis:
- Salam sənə ya Məhəmmədi Salam sizə ey Peyğəmbər səhabələri! deyə salam verdi. İblisin salamını kimsə al/götürmədi. Peyğəmbər (S.Ə.S.) Əfəndimiz:
- Salam Allahındır ey lənətlənmiş! buyuraraq, bizə nə üçün gəldin ya lain? deyə soruşdu.
İblis:
- Mən də bura gəlməkdən çox narahat oldum. Allahı Təalanın, bir mələklə; "Həbibim Məhəmmədə (S.Ə.V.) zəlilinə bir şəkildə gedəcək və insanları necə aldatdığını izah edəcəksən. Sənə nə soruşulsa doğru cavab verəcəksən şəklindəki əmri üzərinə bura gəldim." dedi.
Bunun üzərinə Peyğəmbərimiz (S.Ə.S.) Əfəndimiz.
- Ya lənətlənmiş! Söylə baxaq. insanlar arasında ən çox sevmədiyin kimdir? deyə soruşdu, iblis:
- Sənsən ya Məhəmmədi deyə cavab verdi. Rasülüllah:
- Məndən sonra ən çox kimləri sevməzsən? deyə soruşdu, iblis:
- Ədalətli dövlət rəislərini, elmiylə əməl edən alimi, Varlığım Allah yoluna həsr edən müttaki gənci.
Səbirli olan kasıbı ki, ehtiyacım üç gün üst üstə heç kimə izah etməz, halından kimsəyə şikayət etməz. Şükr edən zəngini ki, qazancı halal yoldandır və Allah rizası üçün xərcləyər ,kasıb və yetimləri qoruyar.
Quranı hifz edərək onunla əməl edəni və beş vaxt Allah (c. c.) razılığı üçün azan oxuyan .müəzzini, Dininə bağlı, daim dəstəmazlı olan zahidi və özünü haramdan çəkinən mərhəmətli ürək doğru-mini; Halal yeyib comərd olan adamı və Haqq üçün təvazö edib, əxlaqı gözəl olanı; Hər kəs yatarkən gecə qalxıb namaz qılanı; Allah (c. c.) üçün sevişən iki gənci, Camaatla namaz qılmağa çox istək və diqqətli mömini ürəyində bir şey olmadan yoldaşlarına nəsihət verib, Allahın (c. c.) tekeffül etdiyini təsdiq edəni; İxlaslı və təsəttürə riayət edən qadınlara köməkçi olan kimsəni; ölüm hər an gələcəkmiş kimi hazırlıq edən müsəlmanı heç sevməm. Bunlar mənim can düşmənlərimdir, deyə cavab verdi.
Resülullah (S, A. V.) Əfəndimiz ilə iblis arasında bu danışma keçdi:
- Ümmətim dəyişikliki erkan üzrə namazını əda etsə necə olarsan?
- Məni bir qızdırma məbləğ, dirdir titrəyərəm. Qul Allah üçün səcdə etdikcə bir dərəcə yüksələr.
- Yaxşı, oruc tutduqları zaman?
- Əlim, ayağım bağlanar. Də onla iftar edənə qədər.
- Quran oxuduqları zaman?
- Əriyərəm. Suda əriyən duz, 'Atəşdə əriyən güllə kimi.
- Həcc etsələr?
- Boyuma bir zəncir vurular.
- Sədəqə verdikləri zaman necə olarsan?
- İstə o zaman halım çox pis olar. Sanki sədəqə verən başımdan aşağıya məni ikiyə bölər.
Çünki sədəqədə bu xüsusiyyətlər vardır;
Sədəqə verənin malı bərəkətlənər. Allahı Təala sədəqələrim cəhənnəmlə arasında pərdə edər, hər cür bəla çətinlik və kədərləri ondan aradan qaldırar, duaları məqbul olar, Qiyamət günü xeyrləri mizanda ağır gəlir.
İblisin bu sözlərindən sonra Rəsulullah (S.Ə.V.) Əfəndimiz, ona sıra ilə bu soruşulan soruşdu.
- Ya lənətlənmiş! Birlikdə oturduğun yoldaşın kimlərdir?
- Faiz yeyənlər.
- Dostların kimlərdir?
- Zina edənlər, yalan danışanlar.
- Yataq yoldaşların və xidmətçilərin kimlərdir?
- İçki içənlər, sərxoşlar.
- Qonaqların kimlərdir?
- Oğrular.
- Elçin və xəbərçilərin kimlərdir?
- Sehrbazlar. .
- Gözünün nuru nədir?
- Talağa (Arvadını boşamaq üçün) and içənlər.
- Sevgililərin kimlərdir?
- Cümə namazını tərk edənlər.
- Hazinedarın?
- Zəkat verməyənlər.
- Yaxşı, ya lain, sənin ürəyini nə qırar?
- Allah rizası üçün cihada gedən atların kişnəməsi.
- Sənin cisimim nə əridər?
- Günahlarına tövbə edənlərin tövbəsi.
- Ciyərini parçalayan nədir?
- Gecə və gündüz Allaha çox edilən istiğfar.
- Yaxşı, yüzünü nə quru edər?
- Gizlicə verilən sədəqə.
- Gözünü kor edən?
- Teheccüd (gecə) namazı.
- Başım əydirən?
- Çox camaatla qılınan namaz və sənə davamlı gətirilən salavat.
- Sənə görə insanların ən sevimlisi kimdir?
- Namazlarım bilərək əzələdən buraxanlar.
- Sənə görə insanların ən/en şakisi kimdir?
- Comərdlər.
- Səni işindən nə saxlayar?
- Alimlərin məclisləri.
- Əbu Bəkir üçün nə dərsin/deyərsən?
- Cahiliyyet dövründə belə mənə itaət etməyən O. İslama girdikdən sonramı itaət edib yalan danışacaq?
- Yaxşı Ömər üçün nə dərsin/deyərsən?
- Hər gördüyüm yerdə ondan qaçaram.
- Yaxşı Osman üçün?
- ONdan bir çox utanaram.
- Yaxşı ya Əli üçün nə dərsin/deyərsən?
- ONunla başa çıxa bilməm! Məni öz başıma buraxsa. Mən də ONU buraxsam. Amma O məni buraxmaz.
Rəsulullah (S.Ə.V.) İblisin bu sözlərindən sonra söylə buyurdu.
- Allaha həmd olsun. Ey şaki Ümmətimin səadətə qovuşması üçün axirətinə hazırlanmasını təmin etdin.
Bunun üzərinə İblis də belə dedi:
- Ya Məhəmmədi Ümmətinin səadəti üçün necə fərah dayanarsan? Mən o müəyyən vaxta qədər sağ kald?kça, onların qan damarlarında gəzər, vəsvəsə verərəm. Məni yaradan Allaha and içərəm, ki, onların alim və cahillərim, abid və tacirlərini nəhayət hamısını azdıraram. Tək Allahın saleh qulları müstəsna. İşdə onları azdıra bilməm.
Rasülüllah (S.Ə.V.) Əfəndimiz:
- Sənə görə bu saleh qullar kimlərdir. Ya Lain? deyə soruşduqda İblis;
- O saleh qul ki mal və pulu sevməz, medhedilmekten xoşlanmaz, dərhal onu buraxar, qaçaram. Bir kimsə ki malı, pulu və təriflənməyi sevər, ürəyi dünya arzularına bağlıdır. İşdə o mənim ən/en itaatkar dostum.
Sonra mənim yetmişbin dənə uşağım vardır. Onların hər birini bir yerə təyin etmişim. Hər uşağımın da yetmişbin dənə şeytanı vardır.
Onların bir qisimim üləmaya, bir qisimim meşayiha, bir qisimim qoca qadınlara müsəllət etdim. Bir qisimim gənclərə və uşaqlara göndərdim. Gənclərlə aramız çox yaxşıdır. Uşaqlarla da bizimkilərin istədikləri kimi oynayarlar. Bir qisimini də abid və zahidlərə göndərdim. Hər tərəflərindən hücum edərlər. Elə bir hala gələrlər ki, başlarlar, müxtəlif səbəblərdən hər hansı birinə söyməyə. İşdə beləcə ixlasları gedər. Etdikləri ibadətləri ixlassız olar. Lakin bu vəziyyətlərinin fərqində ola bilməzlər.
Rəsulullah (S.Ə.V.) ilə iblis arasındakı danışma belə davam etdi:
- Rəbbindən nələr tələb etdin?
- On şey tələb etdim.
- Nədir o tələb etdiklərin ey mel' ün?
- Bunlardır: Birincisi, Allahdan məni, Adəm oğullarının malına və övladına ortaq etməsin! dilədim. Bu ortaqlıq tələbimi yerinə yetirdi. Ki bu (Onların mallarına və uşaqlarına ortaq ol. Onlara vəd et/ət. Halbuki şeytan onlara aldatıştan başqa nə vəd edər "isra: 64") ayəs(n)i cəliləsi ilə sabitdir.
Bəsmələsiz kəsilən hər heyvanın ətindən, faiz və haram qarışan hər yeməkdən yerim/yeyərəm. Şeytandan, Allaha sığınılmayan malın da ortağıyam. Belə ki, cinsi münasibət anında bəsmələ çəkməyib şeytandan Allaha sığınmayan kimsə ilə birlikdə, xanımı ilə birləşərəm. Və o birləşmədən hasil olan uşaq bizə itaət edər, sözümüzü dinlər.
Hər kim heyvana (və ya vasitəyə) minərkən haram yola getməyi istəyərək minsə mən də onunla birlikdə minərəm. Ona yol yoldaşı olaram. Bu da Müəllim )))) ilə sabitdir. Allahı Təala mənə bu əmri verdi: "Onlar üzərinə suvalilerinle, piyadalarınla qışqırıq çıxart. -isra: 64-"
Özümə qardaşlar istədim. Mənə mallarım israf edənlərlə, ma'siyet yoluna pul xərcləyənləri verdi.
Bu da bu ayəs(n)i cəlilə ilə sabitdir. "Çünki (mallarını) saçıb sovuranlar şeytanların qardaşları olmuşlar. Şeytan isə Rəbbinə (qarşı) çox nankordur.")
Mən Adəm oğullarını görə bilim, lakin onlar məni görməsinlər deyə, dilədim. Allah qəbul etdi.
Bunun üzərinə Resülülah (S.Ə.V.) belə buyurdu.
- Əgər bu söylədiklərin! Allahın (c. c.) Kitabındakı ayələrlə isbat etməsəydin səni tasdiklemezdim.
Ya Məhəmmədi Mən heç kimi azdırmağa, dəlalətə salmağa qədr deyiləm. Ancaq vəsvəsə verərək pis bir şeyi gözəl göstərə bilərəm. Əgər dəlalətə salmağa imkanım olsaydı, dünyada Allaha və Peyğəmbərlərinə inanan heç bir insan buraxmaz, hamısın! dəlalətə və küfrə sürüyərdim.
Necə ki, sən də, hidayətə qədr deyilsən. Çünki Sən ancaq Allahın Rasülüsün və təbliğə məmursan. Əgər hidayət əlində olsaydı yer üzündə tək kafir buraxmazdın.
Sən, Allahın mömin qulları üçün bir hüccetsin... Mən də, özü üçün əzəldə şekavet yazılan kəslərə bir səbəbim.
Hidayət də, dəlalət də ancaq Allah' dandır